Wat is het toch fijn om als kindercoach en als mens in gesprek te gaan met andere mensen. Zelfs als het even stil blijft, kan er nog veel ‘gezegd’ worden. Tijdens de kind- en oudergesprekken ontstaan er verrassende ontdekkingen. Hiervoor heb ik als kindercoach een mooie rol als volger van wat een ander aangeeft. Ik maak dan ook regelmatig gebruik van het veranderen van de kijkrichting van de ander. Hoe kijk je tegen een probleem aan? En wat als je van de andere kant het probleem bekijkt, hierdoor doorbreek je het doe- en denkpatroon.
Het Dip en Dim denken zijn verschillende manieren om problemen te benaderen. En belichten een hulpvraag ook vanuit verschillende hoeken.
Dip denken is het denken in problemen. Wanneer je hier als volwassene de nadruk op legt, voel je weerstand en willen kinderen het gesprek vermijden. Het kost veel energie en kinderen voelen zich aangevallen over het onderwerp. Doorpraten op de dip manier verergert het probleem, verzwaart en maakt het veel groter.
Alles wat je aandacht geeft, groeit ook de negatieve dingen.
Veel bruikbaarder is het Dim denken. Het Dim denken is denken in mogelijkheden. Ik vind het een uitdaging om met kinderen op zoek te gaan naar de mogelijkheden van de hulpvraag. De meeste kinderen ervaren dit aan het begin van een coachtraject als lastig. ‘Ik heb toch geen oplossing’. We zijn het eigenlijk ook niet gewend. Wanneer er iets gebeurt, willen we vooral weten hoe iets ontstaan is.
Geweldig om te zien, horen, voelen dat tijdens het traject kinderen groeien en steeds meer oplossingen vanuit zichzelf ontdekken. Op deze manier vergroot het zelfoplossend vermogen van het kind en wordt het veerkrachtiger om op een ander moment ook aan oplossingen te werken.
Ook wij als volwassenen om onze kinderen heen, ouders, leerkracht, begeleiders zouden deze manier van denken (Dim) kunnen gebruiken. Realiseer je dat je deze keuze altijd zelf kunt maken.
Je bewust zijn hoe je met problemen in een gezin of groep omgaat is een eerste stap. Stel jezelf regelmatig de vraag hoe je reageert, welke vragen je dan stelt en waar de nadruk op ligt. Ga je terug naar de oorzaak of veroorzaker? Of ga je juist vooruit hoe het kind de volgende keer zou willen reageren? En ga je uit van wat juist wel goed gaat?
Natuurlijk hebben we allemaal weleens een dip. Maar toch merk ik aan mezelf dat wanneer ik een positieve instelling heb, zaken ineens gaan lukken. Dat ik me dan stukken beter voel en positiever in het leven sta. En dat voelt toch een stuk fijner!
Lieve groet,
Kindercoach Jenny
Vraag naar problemen en je krijgt ze,
zoek naar oplossingen en je vindt ze.